2 przedstawienia w obu pokazy akrobatyczne wysokiego kunsztu jednak rózny nastrój. Zacznijmy od wesołego.
Występy Cirq'ulation Locale zaczynają się nie wiadomo kiedy, bo pojawiają się 2 panowie w czerni (ale ozdobieni gwiazdkami) i zaczyna się od organizacji widowni, przywoływania widzów spośród spacerowiczów, zaczepianie tych co już siędzą. Jeszcześmy niewiele widzieli, ale już wiadomo,że tu kontakt z publicznością ma tu podstawowe znaczenie. Bariera językowa? - nic nie znaczy gdy obie strony są otwarte na kontakt. W czasie przedstawienia nic nie pozostaje niezauważone co się dzieje w kolo ni popis motocyklisty, ni przejeżdżający tramwaj konny, ni sprzedawca balonów w przebrani clowna, pies, budka z lodami, grupka małych chłopców - wszyscy na chwile stają się częścią przedstawienia. A przedstawienie to popisy akrobatyczne i żonglerskie. I humor. Czasem coś się nie udaje i my widzowie nigdy się nie dowiemy, czy nie udało się na prawdę, czy to taki gag. Przedstawienie jest dobrą zabawą którą bym przypisał do rodzaju "familijnych".
A tu przedtem przejazd całkiem innego teatru
Zwoływanie publiczności
kontakt z publicznością ma tu podstawowe znaczenie
Hop!
Bączek zwany Diablo
Bączek wysoko ponad dachami Warszawy
Ooo!
Okazali się mistrzami żąglerki
Na tym nie dawało się stać
... że jak?!?
Tu jak w poprzednim przedstawieniu zobaczyliśmy popisy akrobatyczne, ale choć i tu występuje element humoru, to jednak towarzyszy temu napięcie. Oto mamy ring i 3 walczących mężczyzn. To trochę można by porównać do capoeiry, oczywiście inny w tym styl i jesteśmy w teatrze. Tu akrobatyczne popisy są związane z grą aktorską przez którą opowiadane nam jest wydarzenie. Ale w tym jest jeszcze balet, niezwykła płynność ruchów i układ scen. Wydaje się, że jeśli prawa grawitacji przeszkadzają w ruchu to się je odrzuca. Występom towarzyszy wykonywana na akordeonie muzyka, a akordeonista też ma jeszcze swoją rolę aktorską. Sceny walki pokazywane tak udatnie, że nabrał się a to pies który z nerwów zaczął szczekać, a matki na widowni uspokajały swoje dzieci, że to tylko gra. Ale i nas dużych ludzi też to wciągnęło i przeniosło w inny świat.
Siedzieli wpatrzeni w siębie, bez ruchu
Akordeonista Pascal Cuff
Kto ważniejszy?
" />
i" />
Koguty
Teatry to coś co mnie pociąga, i wiele razy gościłem na Sztuce Ulicy w Warszawie
zobacz wiecej relacji z pokazów teatralnych
OSTATNIO DODANE
TOAST Jan Pietrzak i Młodzi
Projekty logo
Piotr Grzymałowski - Powidołki (poezja)
Ilustracje
Copyright © 2006--2022 tworze.com strona dodana: 1 lipca 2009